గీక్షసులు

రాక్షసి పారిపోయినాక గుడ్డివాడూ, చెమిటివాడూ “అబ్బ! బ్రతికిపోయాం” అని ఊపిరి పీల్చుకున్నారు. ఇంకా అక్కడే ఉంటే మళ్ళీ రాక్షసి వస్తాడేమోనని వాళ్లకు భయం వేసింది. అప్పటికి వాన వెలిసింది. మబ్బులు విచ్చిపోయాయి. వెన్నెల కాసింది. చెమిటివాడికి ఆ ఇంటి లోపల ఒక మూలన ఏదో గుట్ట కనిపించింది. పోయి చూసాడు. అక్కడ వెండి, బంగారు నగలు, నాణేలు ఉన్నాయి. చెమిటివాడు గుడ్డివాడికి ఈ విషయం చెప్పి అవన్నీ నాలుగు మూటలు కట్టి, రెండు మూటలు గాడిదమీద, మిగతా రెండు మూటలు ఇద్దరు తమ భుజాలపై వేసుకుని ఆ రాత్రే బయలుదేరి వెళ్లారు.

ఇక రాక్షసి ఏమి చేశాడో? ఆ పరిగెత్తడం, అరుపులు చేస్తూ, రోజుకోసారి వాళ్ల మామగారి ఇంటికి చేరిపోయాడు. అక్కడి సంగతంతా మామకూ, బావమరదులకూ చెప్పాడు. వాళ్లకు ఈ మాటలు విన్నంతవరకు కోపం వచ్చింది. “ఛా! పనికిమాలిన వెధవా! రాక్షసజాతికి అవమానం తెచ్చావు. పద, మేము వస్తున్నాము. ఆ గీక్షసులు ఎక్కడ ఉన్నారో చూపించు” అని ఆగ్రహించారు.

మన రాక్షసి తన మామనూ, బావమరదులనూ వెంటబెట్టుకుని తన ఇంటికి వచ్చాడు. కానీ అక్కడ ఎవ్వరూ లేరు. పైగా ఇంట్లో ఉన్న ధనమంతా పోయింది. ఇక అంతా కలిసి గీక్షసులను వెతుక్కుంటూ అడవికి వెళ్లారు.

మీరు రాక్షసుల పేర్లు ఎప్పుడైనా విన్నారా? చాలా గమ్మత్తుగా ఉంటాయి వాటి పేర్లు. మన రాక్షసి పేరు దోనెకడుపు రాక్షసి. వాడి మామ పేరు కొంగకాళ్ల రాక్షసి. వాడి పెద్ద బావమరిది పేరు గెద్దముక్క రాక్షసి. రెండో బావమరిది పేరు పులిమొహం రాక్షసి. మూడో బావమరిది పేరు పిల్లికళ్ల రాక్షసి. నాలుగోవాడు పేరు గాడిదచెవుల రాక్షసి.

ఈ రాక్షసులు వెతుక్కుంటూ అడవిలోకి వస్తుండగా, గుడ్డివాడు దూరం నుంచి చూసి “చెమిటన్నా! రాక్షసులు మన వెంటపడ్డారు. గాడిదను అడవిలోపలకి తోలిపించి, మన ఇద్దరం చెట్టు ఎక్కితే బాగుంటుంది. వాళ్లు దాటి పోయిన తర్వాత మనం వెళ్లవచ్చు” అన్నాడు.

చెమిటివాడు సరేనని గాడిదను అడవిలోకి తోలిపించి, చెట్టెక్కి కూర్చున్నాడు. రాక్షసులు చెట్టు దగ్గరకు వచ్చి, గుడ్డివాణ్ణి చూశారు. కొంగకాళ్ల రాక్షసి ముందుగా “వీణ్ణి పట్టుకుందాం” అన్నాడు. అక్కడినుంచి ఒక్కొక్కరిని ఎక్కిస్తూ చివరగా గాడిదచెవుల రాక్షసిని పైకి ఎక్కమన్నారు.

గుడ్డివాడికి వీళ్ల మాటలు విన్నంతవరకు భయం వేసింది. చేతులతో అటూ ఇటూ తడవటం మొదలుపెట్టాడు. వాడి చేతికి గాడిదచెవుల రాక్షసి చెవులు చిక్కాయి. వాడు తన శక్తినంతా చూపించి ఆ చెవులు మెలిపెట్టాడు. ఇక్కడ చెమిటివాడు “పోనివ్వమాకు అట్లాగే పట్టుకో!” అని కేకవేశాడు.

ఇంకేం! ఆ నొప్పికి, ఈ కేకలకు ఆగలేక గాడిదచెవుల రాక్షసి గీ పెడుతూ ఒక్కదూకు కిందికి దూకి పారిపోయాడు. వాడి అరుపూ, పారిపోవడం చూసి మిగతా రాక్షసులూ ఒకరిని చూసి ఒకరు చావు పరుగు తీశారు.

వాళ్లు పారిపోయినాక, గుడ్డివాడూ, చెమిటివాడూ చెట్టు దిగారు. చెమిటివాడు గాడిదను వెతికాడు, దాన్ని తోలుకుని వచ్చాడు. అప్పటికి తెల్లవారింది. ఇద్దరూ కలిసి ఊరిముఖంగా ప్రయాణం సాగించారు. ఊరి దగ్గరికి చేరినాక చెమిటివాడు, “గుడ్డిమామా! మనం ఊరి దగ్గరికి చేరాం. ఇక ఫర్వాలేదు. మనం తెచ్చుకున్న దాంట్లో భాగాలు వేసుకుందామా?” అన్నాడు.

గుడ్డివాడు సరే అన్నాడు. చెమిటివాడు భాగాలు వేశాడు. తన భాగానికి కొంచెం ఎక్కువగా వేసుకున్నాడు. గుడ్డివాడు రెండు రాశులూ చేతులతో తడవిచూశాడు. తన భాగం చిన్నదని తెలిసి, కోపంతో చెమిటివాడిని చెంపమీద చరిచాడు. ఆ దెబ్బకు చెమిటివాడు బిత్తరపోయాడు. కానీ తర్వాత మళ్లీ అతను గుడ్డివాడి కణత మీద గుద్దాడు.

ఆ గుద్దుతో గుడ్డివాడికి కాసేపు తల తిరిగింది, తల దిమ్మగా అయ్యింది. కానీ తర్వాత అద్భుతంగా, అతనికి కళ్లు కనిపించడం మొదలైంది. ఇక చెమిటివాడికి కూడా ఆ చెంపదెబ్బతో వినిపించడం ప్రారంభమైంది. ఈ విషయాన్ని ఒకరికొకరు చెప్పుకుని, తర్వాత న్యాయంగా భాగాలు వేసుకుని, పక్క ఊరికి వెళ్లి హాయిగా ఉన్నారు.

చూశారా, గమ్మత్తుగా కలిసి వచ్చినప్పుడు మనం పొరపాట్లు చేసినా, కొన్నిసార్లు మనకు మంచే కలుగుతుంది.