బెస్తవాడు భూతం

అనగా అనగా ఒక దేశంలో ఒక బీద బెస్తవాడు ఉండేవాడు. వాడు పొద్దున్నే లేచి సముద్రపు పొడుకు వెళ్లి నాలుగు సార్లు వల వేస్తూ ఉండేవాడు. ఆ నాలుగు సార్లలో ఏవి దొరికితే అవి తీసుకుని బజారుకు వెళ్లి అమ్ముకుని, వచ్చిన డబ్బుతో పొట్ట పోసుకునేవాడు. కొన్ని రోజులు ఒక చేప కూడా దొరికేది కాదు. అయినా వాడు “ఇవ్వాళ నాకు దేవుడు ఏమి ఇవ్వలేదు,” అనుకుంటూ తృప్తిగా ఇంటికి వెళ్లేవాడు.

ఒకరోజు, వాడు మామూలుగా సముద్రానికి వచ్చి వల వేస్తాడు. మొదటి సారి వలలో వాడికి చచ్చిన కుక్క పడింది. రెండో సారి వేశాడు; ఎండిన కాయలు పడ్డాయి. మూడో సారి వేశాడు; బొమ్మరాళ్లు, నత్త గవ్వలు వచ్చాయి. నాలుగో సారి, దేవుణ్ణి తలచుకుంటూ మళ్లీ వల వేసాడు. ఒక ఇత్తడి కూజా దొరికింది. వాడు దానిని చూసి చాలా సంతోషించాడు. “ఇది అమ్ముకుంటే నూరు చేపల ఖరీదు వచ్చినా రాకపోతుందా?” అని అనుకున్నాడు.

కూజాకు మూత వేసి చుట్టూ తాడు కట్టివుంది. అది చూడగానే వాడికి ఒక ఆలోచన తట్టింది. “ఈ కూజా లోపల ఎవరైనా మోహరించి ఉండొచ్చుగా?” అనుకున్నాడు. అప్పుడు తాడు విప్పాడు. తాడు తీసేసిన వెంటనే, మూత దానంతటదే ఎగిరిపోయింది. బెస్తవాడు ఆశతో కూజాలోకి చూశాడు. అతనికి దాంట్లో పొగ తప్ప మరేమీ కనిపించలేదు. కానీ క్రమంగా ఆ పొగ బయటకు రావడం మొదలుపెట్టింది. అది అట్లా వచ్చి, అట్లా వచ్చి ఆకాశం ఎత్తుకి పోయింది. ఆ తర్వాత ఆ పొగంతా ఒక చోట చేరి పెద్ద భూతంగా మారింది.

పాపం, బెస్తవాడు భూతాన్ని చూడగానే భయపడి పారిపోవాలని అనుకున్నాడు. కానీ భూతం పోనివ్వలేదు. “ఓ రాజా! నీ మాట నేను ఎప్పుడూ వింటాను, రా!” అని చెప్పింది.

బెస్తవాడికి ఆశ్చర్యం వేసింది. “ఎవరిని నువ్వు పిలుస్తున్నావు? నేను రాజును కాదు,” అన్నాడు.

“నువ్వు సాలమన్ రాజువుకాదా?” అని అడిగింది భూతం.

“ఉహుఁ, ఆ రాజు వెయ్యేళ్ల క్రితమే చచ్చిపోయాడు. నేను బెస్తవాడిని,” అని చెప్పాడు.

ఈ మాట విని భూతం ఆకాశం దద్దరిల్లేటట్లు నవ్వి, “బెస్తవాడా నువ్వు! ఐతే ఉండు. నిన్ను తినబోతున్నాను,” అని చెప్పింది.

బెస్తవాడు వణుకుతూ, “నన్ను చంపుతావా? ఎందుకు? నిన్ను ఈ కూజాలోంచి వదిలించినందుకు? నేను చేసిన మేలుకు ఇదేనా సహాయం?” అని అడిగాడు.

“అవును, ఇదే. నిన్ను తినక తప్పదు. అయితే, నీకు చావబోతున్నావు కాబట్టి, ఒక వరం కోరుకో. నీకు ఆ వరం ఇస్తాను.” అని చెప్పింది.

“అయితే నీ కథ చెప్పు,” అని కోరాడు బెస్తవాడు.

“విను, చెప్తాను. పూర్వం నేను మంచిభూతాన్ని. సాలమన్ రాజు నన్ను పొగగా మార్చి ఈ కూజాలో బంధించి, సముద్రంలో పారేసాడు. నేను అప్పుడు ఎవరైనా వచ్చి నన్ను ఈ కూజా నుంచి వదిలిస్తే, వారికి పెద్ద సహాయం చేస్తానని అనుకున్నాను. కానీ ఎవరూ రాలేదు. ఇంతకీ ఎవరైనా వచ్చి నన్ను వదిలిస్తే, వారిని చంపుతానని నిర్ణయించుకున్నాను. నువ్వు వచ్చి వదిలించావు, కాబట్టి నిన్ను చంపక తప్పదు,” అని చెప్పింది భూతం.

ఇక భూతాన్ని బ్రతిమాలినా లాభం లేదని అనుకున్నాడు బెస్తవాడు. వాడికి ఒక్కసారిగా ఒక ఆలోచన తట్టింది. “ఓ భూతమా! నీ మాటలు నమ్మలేకపోతున్నాను. అంతా అబద్ధంగా తోస్తోంది. ఇంత పెద్ద భూతం ఇంత కాస్త కూజాలో ఉంటుందని ఎలా నమ్మగలను? నా కళ్లతో చూస్తేనే నమ్మగలను,” అని చెప్పాడు.

ఈ మాటలతో భూతం మోసపోయింది. “అలా నమ్మలేవా? అయితే ఉండు, చూపిస్తాను,” అని చెప్పి మళ్లీ పొగగా మారి కూజాలోకి పోయింది. “ఇప్పుడు నమ్ముతావా?” అని అడిగింది.

“కాసేపు ఆగు. సరిగా చూడనివ్వు,” అని చెప్పి, బెస్తవాడు గబుక్కున కూజాకు మూత పెట్టి, తాడుతో గట్టిగా బిగించాడు. లోపల నుంచి భూతం లబలబ లాడుతూ, “ఓ బెస్తవాడా! నన్ను వదిలిపెట్టు. నిన్ను చంపను, నీకు ఎంతో ధనం ఇస్తాను,” అని బ్రతిమాలింది.

“నేను నీ మాట నమ్మను,” అన్నాడు బెస్తవాడు. “నిన్ను వదలడం లేదు.” అని చెప్పాడు.

భూతం మరింతగా బ్రతిమాలడంతో, బెస్తవాడు వదిలిపెట్టాడు. భూతం కూజా నుంచి బయటికి వచ్చి, కూజాను ఒక్కతన్ను తన్నింది. కూజా సముద్రం మధ్యలోపడి పోయింది. అప్పుడు భూతం, “నీ వల తీసుకుని నా అరచేతిలోకి ఎక్కి కూర్చో. నిన్ను తీసుకెళ్లి వదిలి పెడతాను,” అని చెప్పింది. బెస్తవాడు అలాగే అరచేతిలోకి ఎక్కి కూర్చున్నాడు.

భూతం అతన్ని తీసుకుని ఆకాశంలోకి ఎగిరింది. కొండలు, నదులు, అడవులు ఎన్నో దాటి, ఆఖరికి ఒక లోయ దగ్గరకు వచ్చి దిగింది. అక్కడ ఒక మంచి చెరువు ఉంది. నీళ్లు అద్దంలాగా తెల్లగా ఉన్నాయి. భూతం బెస్తవాడితో, “నువ్వు రోజూ ఇక్కడ ఒక్కసారి వల వేసుకో. నాలుగు చేపలు పడతాయి. అవి తీసుకుని పక్క రాజుకు అమ్ము. అతను నీకు బోలెడు డబ్బు ఇస్తాడు. నీకు ఇక దరిద్రం ఉండదు,” అని చెప్పింది. తర్వాత భూతం నేలను ఒక్కతన్ను తన్నింది. భూమి రెండుగా విడిపోయి, భూతం దాంట్లోకి పోయింది. భూమి మళ్లీ మూసుకుపోయింది.

ఆ బెస్తవాడు రోజూ అక్కడ వచ్చి వల వేసేవాడు. నాలుగు రంగుల్లో నాలుగు చక్కటి చేపలు పడేవి. అవి తీసుకుని పక్కనున్న రాజుకు ఇచ్చేవాడు. ఆ రాజు వాటికి 400 మొహరులు ఇస్తాడు. పల్లెవాడి దరిద్రం తీరింది. హాయిగా భార్యతో, పిల్లలతో బ్రతుకుతున్నాడు.